Öz

Amaç

Günümüzde dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu (DEHB) olan pek çok kişiye hala yeterince tanı konamamakta ve tedavi verilememektedir. Bu bağlamda tıp eğitiminin sosyal ve deneyimsel öğrenmeye dayanan zorlu, rekabetçi doğası düşünüldüğünde DEHB tanılı olmak zorlanmalara sebep olabilir. Bu çalışmada tıp fakültesi öğrencilerinde uyku sorunları ve bireysel kronotipler ile DEHB belirtileri arasındaki ilişkilerin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.

Gereç ve Yöntem

Kesitsel tipte tasarlanmış bu araştırmaya, 453 üniversite öğrencisi dahil edilmiştir. Katılımcılara sosyodemografik veri formu, Erişkin DEHB Kendi Bildirim Ölçeği (KBÖ), Münih Kronotip Anketi, Uykusuzluk Şiddeti İndeksi ve Depresyon-Anksiyete-Stres Ölçeği uygulandı.

Bulgular

Çalışmamıza dahil edilme kriterlerini karşılayan 388 katılımcıdan, 222’si kadın (%57,3) olup, katılımcıların yaş ortalaması 20,80±1,89’du. Katılımcıların toplam DEHB-KBÖ puan ortalaması 29,11±10,08 olup, katılımcılardan 39’unun (%11) DEHB açısından yüksek risk altında olduğu saptanmıştır. DEHB açısından yüksek riskli olan 39 katılımcıdan  30'unun (%76) aratip,  8'inin (%20,5) akşamcıl tip,  1'inin (%2,5) ise sabahçıl tip olduğu görülmüştür. DEHB açısından yüksek riskli bireylerden 34'ünün (%87,2) uykusuzluk yaşadığı saptandı. KBÖ puanı bağımsız için yordayıcının ise; uykusuzluk şiddeti, kendini yaralama, depresyon ve anksiyete puanı (p=0,004, p=0,02, p=0,001, p=0,021) olduğu görüldü.

Sonuç

Çalışmamızda, DEHB açısından yüksek riskli olan bireylerin sirkadiyen ritim açısından farklılık gösterdikleri, daha fazla uyku sorunu, anksiyete, depresyon ve stres yaşadıkları görülmüştür. KBÖ puanı üzerinde etkili olan faktörün ise uykusuzluk şiddeti, kendini yaralama depresyon ve anksiyete skorları olduğu görülmüştür.