Öz

Amaç

Sosyoekonomik ve psikolojik faktörler nedeniyle pandemi dönemlerinde uyku bozuklukları daha sık ortaya çıkabilir. Bununla birlikte, enfeksiyonun kendisi de kolayca gözden kaçabilecek bir dizi uzun süreli komplikasyona neden olabilir. Bu çalışma, koronavirus hastalığı-2019 (COVID-19) enfeksiyonundan iyileşen olguların uyku durumlarının aynı sosyokültürel ortamda yaşayan ancak aynı dönemde COVID-19 enfeksiyonu geçirmemiş olgulardan farklı olup olmadığını incelemeyi amaçlamıştır.

Gereç ve Yöntem

Çalışmaya alınmadan en az bir ay önce iyileşen koronavirüs hastalığı-2019 (COVID-19) hastalığı tanısı olan 243 olgu (hasta grubu) ve aynı dönemde COVID-19 öyküsü olmayan 132 kişi (kontrol grubu) bu çalışmaya dahil edildi. Her iki grubun sosyodemografik ve tıbbi özellikleri kaydedildi ve her iki grupta uyku değerlendirmesi için Türk Uyku Tıbbı Derneği tarafından hazırlanan 17 maddeden oluşan öz değerlendirme formu kullanıldı.

Bulgular

Hasta grubunda toplam uyku kalitesinin öz değerlendirme puanları daha düşüktü (p<0,001). Ayrıca alt başlık puanlamaları da hasta ve kontrol grupları arasında bazı önemli farklılıkları ortaya çıkardı. Hasta grubu, önemli ölçüde daha fazla geceleri terleme; sabahları baş ağrısıyla yorgun uyanma; şiddetli horlama; bacaklarda huzursuzluk hissi ve uyuyamama kaygısı (sırasıyla; p<0,001, p=0,003, p=0,016, p=0,016, p=0,032) bildirdi.

Sonuç

COVID-19 olgularında iyileşmeden 1 ay sonra bile uyku, hastalığın kendisine veya hastalık nedeniyle artmış stres faktörlerine veya her ikisine bağlı olabilecek şekilde önemli ölçüde bozulmuştur.